Przepisy

Wiosna nas ostatnio nie rozpieszcza, więc przygotowałam na rozgrzanie zupę kalafiorową - bardzo treściwą, gdyż w jej składzie znalazła się komosa ryżowa oraz żółta soczewica. Zupka jest bogata w warzywa i przyprawy. Ugotowałam ją według zasad 5 smaków. Polecam serwować w chłodniejsze wiosenne i letnie dni.

Przepis na jajka z fasoli jest próbą odtworzenia tradycyjnej wielkanocnej potrawy. Dzięki fasoli jest to danie bardzo pożywne i dostarczy roślinnego białka. Dla uzyskania koloru żółtka nie wystarczy tylko kurkuma (jak myślałam na początku), gdyż musielibyśmy dodać sporą jej ilość, co wpłynęłoby negatywnie na smak – kurkuma jest dość gorzka. Dlatego też dodałam kawałek marchewki. Zamiast marchewki można dodać trochę purée z dyni hokkaido. No i co najważniejsze – jeśli jeszcze nie zaopatrzyła/eś się w czarną sól Kala Namak, to koniecznie to zrób, gdyż przydaje się bardzo często do przygotowania roślinnych potraw.

Dzisiaj dzielę się przepisem na mój ulubiony pasztet, który można podawać chyba ze wszystkimi możliwymi dodatkami: kiełkami, rzeżuchą, chrzanem, ćwikłą, papryką, ogórkiem świeżym, ogórkiem kiszonym, pomidorem, rzodkiewkami i szczypiorkiem, sałatą, na ciepło, na zimno, na śniadanie, na drugie śniadanie, obiad, kolację, a nawet jako przystawkę. Jest tak uniwersalny, a do tego smakowity i prosty w wykonaniu, że już chyba bardziej uniwersalnego, smakowitego i prostego w wykonaniu pasztetu nie można sobie wyobrazić ;) Polecam również na święta wielkanocne i zapraszam do realizacji przepisu.

Kuchnia indyjska jest chyba najbardziej aromatyczną kuchnią jaką znam. Cenię ją sobie zwłaszcza zimą, gdyż do przyrządzania potraw indyjskich stosuje się dużą ilość rozgrzewających przypraw. W skład poniższej potrawy wchodzi dość ostra mieszanka przypraw tandoori masala. Można kupić gotową mieszankę lub przygotować ją samodzielnie według własnych upodobań.

Przepis na moją mieszankę tandoori masala znajdziesz tutaj.

W kuchni z Alfy Lutni mamy ostatnio sezon makaronowy ;) Miłośników makaronu na pewno nie brakuje, zwłaszcza, że dania makaronowe należą do tzw. comfort food, czyli potraw, które wywołują miłe oraz pozytywne emocje, poprawiają nastrój i kojarzą się często z dzieciństwem, beztroską, domem rodzinnym czy spotkaniami z przyjaciółmi. Poprawa nastroju przyda się na pewno podczas krótkich, szarych i smutnych dni jesienno-zimowych. Potrawa została przygotowana z myślą o lekkiej, aczkolwiek pożywnej kolacji.

Tartaletki z grzybami będą dobrze pasować do świątecznego barszczu. Dobrze sprawdzą się również jako przystawka sylwestrowa. Świetnie smakują zarówno na ciepło, jak i na zimno. Koniecznie podawaj je z zieleniną – np. natką pietruszki, jednak bardzo dobrze będą się komponować z wszelkiego rodzaju kiełkami, świeżą bazylią, rukolą czy roszponką.

Ciasto do tartaletek przygotowałam z mąki gryczanej, gdyż bardzo lubię połączenie produktów gryczanych z grzybami, jednak jak najbardziej można tu użyć innej mąki.

Pora rozpocząć kulinarny sezon na szparagi! Są one nie tylko smaczne, ale również bardzo zdrowe, dlatego warto spożywać je w większej ilości w sezonie szparagowym, który trwa niestety zbyt krótko. Szparagi są niskokaloryczne, wykazują właściwości antynowotworowe oraz są źródłem wielu witamin i składników mineralnych. Kwas foliowy, witaminy C, E, A, potas, fosfor, wapń to tylko niektóre z nich.

Do przygotowania risotto użyłam dużą ilość świeżych ziół, ale można także użyć suszonych, polecam zioła prowansalskie, które świetnie tutaj pasują.

Risotto ze szparagami polecam na obiad lub kolację.

Na wielkanocnym stole nie może zabraknąć sałatki i podejrzewam, że większość z Was przygotuje sałatkę tradycyjną – warzywną z majonezem. Oczywiście na naszym stole też się pojawi tradycyjna sałatka, ale dla odmiany postanowiliśmy dodatkowo przygotować także sałatkę z burakami i sosem chrzanowym w towarzystwie rzeżuchy i innych pysznych składników. Kompozycja smaków jest tutaj naprawdę wyśmienita. Polecam i zachęcam do realizacji przepisu.

Micha mocy to mój sposób na siebie, by jeść większą ilość surowych warzyw. Trudno jest sięgnąć tak po prostu tylko po marchewkę czy zieleninkę i zajadać ze smakiem, a w towarzystwie innych składników z sosem jogurtowym, dressingiem lub po prostu z oliwą i sokiem z cytryny jest to o wiele łatwiejsze i przyjemniejsze dla kubków smakowych.

Micha mocy czy też Buddha Bowl swym wyglądem ma przypominać okrągły brzuszek Buddhy, ma być sycąca i uszczęśliwiać. Komponuje się ją według pewnych zasad, jednak ja osobiście nie trzymam się ich kurczowo. Jako pełnowartościowy posiłek micha mocy zawiera komponentę białkową i węglowodanową, warzywa w różnej postaci (pieczone, surowe, blanszowane), owoce i zdrowe tłuszcze w określonych proporcjach. Procentowy udział poszczególnych składników przedstawia się następująco: białko powinno stanowić ok. 20%, węglowodany ok. 20%, warzywa ok. 20%, zdrowe tłuszcze ok. 15%, zielenina (warzywa liściaste) ok. 10%, owoce ok. 10%, dodatki (np. kiełki) ok. 5%.

Micha mocy to także świetna okazja kulinarna na urozmaicenie posiłków, gdyż można ją komponować na wiele różnych sposobów wybierając takie składniki z poszczególnych grup, które najbardziej lubimy. Poniżej moja propozycja.

Tradycyjny bigos wigilijny czy kapusta wigilijna z cieciorką i suszonymi pomidorkami? Hmmm, a może by tak przygotować obydwie wersje i sprawdzić, która będzie bardziej smakowała naszym gościom? Zdania na pewno będą podzielone, a jeśli w naszym gronie znajdą się mięsożercy, to zagłosują pewnie na tradycyjny bigos, a może się mylę ...? W tym przypadku bardzo chciałabym się mylić.

Grzybobranie to podobno sport narodowy Polaków. Zbieranie grzybów jest niezwykle przyjemnym sposobem spędzania czasu, a przy tym już samo tylko przebywanie w lesie z całym jego bogactwem akustycznym i wizualnym sprzyja regeneracji umysłu i powoduje dobre samopoczucie na długi czas. Podczas leśnych wędrówek możemy poddać się terapeutycznemu oddziaływaniu przyrody na prawie wszystkie nasze zmysły. Dopiero po powrocie z lasu możemy jednak zadbać o nasz zmysł smaku i ugotować pyszną zupę grzybową.

Do przygotowania tej jesiennej zupki zainspirowała mnie moja kochana wychowawczyni z dawnych lat szkolnych, pani Zofia, której przepis tylko nieznacznie zmodyfikowałam i dodałam zieloną soczewicę.

Pieczone bakłażany z farszem z brązowej soczewicy, kaszy gryczanej i pieczarek to bez wątpienia moja aktualnie ulubiona potrawa. Uważam, że brązowa soczewica (ale także zielona) i kasza gryczana doskonale komponują się z grzybami – nie tylko z pieczarkami. Postanowiłam dodać również odrobinę słodyczy w postaci rodzynek, które świetnie tutaj dopełniają pieczarkowo-soczewicowo-gryczane trio. Do tego sos czosnkowy ze świeżą zieleniną, by przełamać słodkawy smak farszu. Dla mnie jest to danie idealne, choć dość zwyczajne. Spróbujcie i dajcie proszę znać, czy podzielacie mój entuzjazm do tej potrawy.

Chili sin carne, czyli chili bez mięsa, za to z dynią – jest pyszne i aromatyczne, bardzo popularne w krajach hiszpańskojęzycznych. Świeżości nadadzą tej potrawie świeża kolendra (albo natka pietruszki, jeżeli nie przepadasz za kolendrą), no i oczywiście limonka.

Jeśli chcemy przyspieszyć realizację przepisu, dodajmy pulpę lub passatę pomidorową zamiast świeżych pomidorów. Chili sin carne zajadamy z ryżem lub kromką chleba. Kasza będzie również świetnie tutaj pasować.

Hummus dyniowy to mój debiut pt. „cieciorka na słodko”. Nie należy on tak do końca do słodyczy, ale świetnie sprawdzi się jako pasta kanapkowa „na słodko” do porannej kawy czy herbaty. Warto samodzielnie zmielić przyprawy i dodać świeży imbir, ale suszone przyprawy też będą okej i podaję ich ilość tak na wszelki wypadek, jeśli ktoś z jakichś przyczyn nie może lub nie chce mielić przypraw. Warto jednak się zmobilizować do ich zmielenia, gdyż wtedy hummus staje się bardziej aromatyczny i zyskuje nową, lepszą jakość.

Ostatnio – dla urozmaicenia i w ramach odskoczni od kulinarnej rutyny – postanowiłam poeksperymentować i przygotowałam hummus trochę inaczej niż zazwyczaj. Cieciorkę podpiekłam z przyprawami, a tahinę przygotowałam z podprażonych ziarenek sezamu. Efekt jest bardziej niż zadowalający – hummus jest pyszny i stanowi miłe urozmaicenie dla kubków smakowych. Spróbujcie koniecznie i dajcie znać, czy taka kompozycja smaków Wam odpowiada i jakich przypraw Wy używacie do przygotowania hummusu.

Hummus to według mnie najlepsze smarowidło, które nigdy się nie znudzi i za każdym razem smakuje obłędnie. Podaję dziś przepis, który stosuję od lat. Ostatnio – dla urozmaicenia i w ramach odskoczni od kulinarnej rutyny – postanowiłam poeksperymentować i przygotowałam hummus trochę inaczej niż zazwyczaj, a efekty tych eksperymentów kulinarnych pojawią się niedługo na blogu.

Niemniej jednak w hummusie ważna dla mnie jest tahina, czyli pasta sezamowa. Hummus najbardziej smakuje mi z tahiną turecką, która jest dostępna w niektórych supermarketach. Ma niezwykle kremową konsystencję i nadaje hummusowi niepowtarzalny smak. Jednak jeśli mamy więcej czasu, warto przygotować pastę sezamową samodzielnie, najlepiej z niełuskanych ziarenek sezamu.

Cukinia faszerowana zieloną soczewicą, kaszą jaglaną i pieczarkami została przygotowana z myślą o lekkiej kolacji, ale z pewnością sprawdzi się też dobrze jako przekąska albo przystawka. Upiekłam ją al dente, ale można oczywiście podpiec trochę dłużej – wtedy będzie bardziej miękka i soczysta.

Wszystkie składniki nadzienia można wymieszać razem, by uzyskać jednolity farsz. Warto jednak spróbować innego sposobu nadziewania cukinii polegającego na umieszczeniu w środku każdego ze składników osobno, by móc delektować się ich odrębnością.

Koniecznie przygotujcie także posypkę à la parmezan, która jest przepyszna i doskonale podkręca smak całej potrawy. W tym przepisie podaję składniki na większą ilość posypki, którą można przechowywać w słoiczku i dodawać do innych potraw. Zamiast migdałów można użyć orzechów nerkowca lub makadamia.

Zapraszam serdecznie do realizacji przepisu!

Fast food nie jest z pewnością preferowany przez osoby dbające o zdrowie, jednak spożywany od czasu do czasu w zdrowszej wersji na pewno nie jest szkodliwy, a nawet wskazany. Ortoreksja, czyli obsesyjny strach przed niezdrowym jedzeniem, raczej nie sprzyja dobremu samopoczuciu i zdrowiu. Tak więc jedzmy burgery na zdrowie pamiętając przy tym, by nafaszerować je dużą ilością świeżych warzyw!

Dziś prezentuję burgera wykonanego po raz pierwszy w moim wegańskim życiu. Do jego przygotowania użyłam fasoli pinto, ale Ty możesz poeksperymentować i wypróbować inną odmianę fasoli. Brązowe pieczarki też można zastąpić, np. białymi albo portobello i dodać jeszcze kilka suszonych grzybów.

Łagodna w smaku, aksamitna i lekka! Nieskomplikowana i szybka w przygotowaniu! Jak znalazł, gdy ogarnie Cię kulinarny leń albo nie masz czasu na pichcenie, ale mimo to masz ochotę zjeść smaczne śniadanie lub szybką kolację, bo spieszno Ci na wieczorny, letni spacer pachnący lawendą.

Pasta z zielonego grochu została przygotowana przede wszystkim do kanapek, ale może nawet posłużyć za groszkowe purée do obiadu – wtedy dodałabym jednak więcej włoszczyzny. Jeśli lubisz ostrzejsze smaki koniecznie dodaj więcej czosnku. Smacznego!

Kuchnia indyjska jest, obok kuchni polskiej, moją ulubioną kuchnią, którą poznaję z wielkim apetytem. Cenię ją przede wszystkim za aromatyczne przyprawy tj. garam masalę, imbir, kolendrę, kurkumę, kminek indyjski, a w szczególności za kardamon, który należy do moich ulubionych przypraw i dodaję go często nawet do kawy orkiszowej, no i oczywiście do kawy według pięciu smaków. Asafetida świetnie zastępuje czosnek i cebulkę, co jest dobrą wiadomością dla tych, którzy z oczywistych względów nie przepadają za krojeniem cebuli.

Mam nadzieję, że podzielicie mój entuzjazm do indyjskich smaków. W planach mam poznawanie indyjskich klimatów kulinarnych oraz chciałabym zamieścić na blogu więcej potraw inspirowanych tą kuchnią. Poza tym planuję zaopatrzyć się w końcu w czarny kardamon, którego nie miałam przyjemności jeszcze spróbować, chyba że był częścią składową jakiegoś zamówionego przez mnie dania w indyjskiej restauracji, ale nie miałam o tym zielonego pojęcia ...

Z ryżem, makaronem, czy z ziemniakami – pomidorówka to bez wątpienia bardzo polska zupa, za którą przepadają chyba wszyscy. Na pierwszy rzut oka zwyczajna i banalna, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by nadać jej odrobinę wyjątkowości i uczynić nieco wykwintniejszą. Wystarczy kilka drobnych zabiegów kulinarnych, aby nasza swojska pomidorowa przepoczwarzyła się w iście królewski krem pomidorowy z orzeźwiającym twistem cytrynowo-imbirowym.

Posypkę z cieciorki można podpiec w piekarniku lub podsmażyć na patelni, co zajmuje mniej czasu – ja zdecydowałam się na zdrowszą opcję.

W weekend, kiedy mamy więcej czasu, można przygotować danie bardziej czasochłonne. U mnie były to dziś wegańskie gołąbki paprykowe. Zaletą przygotowania gołąbków jest ich ilość, dzięki której możemy mieć kilka obiadów.

Gołąbki gotuję rzadko, ale bardzo chętnie, gdyż są dla mnie pyszną potrawą z dzieciństwa przyrządzaną bardzo często przez moją babcię, więc mają dla mnie kulinarną wartość sentymentalną. Babcia co prawda przygotowywała je tradycyjnie po polsku z mięsem mielonym, jednak moja propozycja jest równie smaczna, natomiast białko zwierzęce zastąpiłam białkiem roślinnym w postaci żółtej soczewicy.

Makaron ze szpinakiem to danie obiadowe z serii „łatwo, szybko i przyjemnie”, no i oczywiście smacznie. Powstało spontanicznie i zupełnie przypadkiem ze składników aktualnie znajdujących się pod ręką.

W wersji pierwotnej pierwsze skrzypce grał szpinak mrożony lecz na potrzeby bloga postanowiłam użyć świeżego. Potrawa smakuje bardzo dobrze zarówno ze świeżym, jak i mrożonym szpinakiem, a tak na marginiesie to zapas szpinaku zawsze warto mieć w zamrażarce.

Drugie skrzypce grają wędzone tofu i ciecierzyca – można oczywiście zrezygnować z jednego z tych składników, jednak sugeruję, by obydwie komponenty białkowe znalazły się w tym daniu, gdyż naprawdę dobrze tu ze sobą współgrają zarówno pod względem smaku, jak i tekstury.

Włoski klasyk spaghetti lubią chyba wszyscy, a ja śmiem twierdzić, że wegańskie spaghetti Copernicanese polubią nawet mięsożercy i na pewno nie zorientują się, że nie ma w nim mięsa. Zamiast mięcha dodałam czerwoną soczewicę, która oprócz tego, że nadaje ciekawy smak, to jeszcze dodatkowo świetnie zagęszcza sos pomidorowy. Spaghetti gotuję bardzo często i z różnymi składnikami. Dziś przedstawiam wersję na ostro z papryką, pieczarkami i oliwkami. Makaron do spaghetti wybieramy wedle uznania – ja zdecydowałam się dzisiaj na bezglutenowy.

Ciecierzyca jest bardzo wszechstronną roślinką, gdyż można z niej przygotować całe mnóstwo potraw, nie tylko wytrawnych. Osobiście jeszcze nie próbowałam deserów z cieciorką w roli głównej, ale na pewno dotrę do tego etapu tak jak każda eksperymentująca w kuchni weganka czy też eksperymentujący weganin. Cieciorka kojarzy mi się przede wszystkim z hummusem, który od wielu lat jest moim ulubionym smarowidłem do pieczywa. Pewnego razu zostało mi trochę cieciorki, więc zblendowałam ją z kilkoma innymi składnikami znajdującymi się akurat w lodówce i tak powstała pyszna pasta kanapkowa, niezwykle pomidorowa, z włoskim twistem, znikająca w mgnieniu oka. Przygotowanie pasty jest równie błyskawiczne, co ucieszy na pewno niejednego kulinarnego leniucha.